Geschiedenis van de Roparun

Hij wilde de marathon van Rotterdam lopen, maar een blessure zat hem in de weg. Sjaak Bril móest opgeven. Iedereen die de Roparun kent, weet wat daarna gebeurde: de weddenschap met Peter van der Noord, die de marathon kleineerde en beweerde dat het pas echt werd als je naar Parijs liep. Zo gezegd, zo gedaan. Uit deze weddenschap in 1991 ontstond die Rotterdam-Parijs-Run.

Sjaak en Peter besloten om sponsors te zoeken voor deze uitdaging, wat ze verrassend goed afging. Na afloop bleken ze, na aftrek van de onkosten nog 100.000 gulden over te houden. Dit bedrag wilden zij aan een goed doel doneren. De tip werd gegeven dat er in het Daniel den Hoed ziekenhuis mensen lagen die niet naar de gang konden om te bellen omdat ze vastzaten aan een infuus. Er zijn toen met dit geld een aantal mobiele infuushouders aangeschaft, daarnaast is geholpen met nieuwe telefoons en een aantal tv’s. Op deze manier konden ze een kleine bijdrage leveren om het ziekenhuisverblijf net een beetje aangenamer te maken. Zo is ook het doel van Roparun ontstaan, palliatieve zorg voor mensen met kanker.

In de volgende jaren bleef de Roparun flink groeien, zowel het aantal teams als het aantal vrijwilligers die zich wilden inzetten voor dit mooie doel. In 2004 werd besloten om de route om te draaien en van Parijs naar Rotterdam te lopen, zodat er ruimte was voor nog meer teams. De wachtlijst met inschrijvingen bleef met de jaren oplopen, waardoor er werd besloten vanaf 2012 een extra route toe te voegen aan de Roparun. Deze route startte tot 2019 in Hamburg. In 2020 werd deze startlocatie verplaatst richting Bremen. Met een startlocatie dichterbij de Nederlandse grens, is het mogelijk om een groter deel van de route door het Noorden van Nederland te laten lopen. Sinds 1992 is de Roparun met enkele teams dus uitgegroeid naar honderden teams met duizenden deelnemers.

Niet alleen de teams, maar ook de organisatie is flink gegroeid met de jaren. Voor het organiseren van de Roparun zijn er zeven vaste werknemers in dienst. Zij doen dit in samenwerking met zo’n 525 vrijwilligers. Voor meer informatie bekijk je het kopje de organisatie.

Sjaak en Peter zijn met de jaren naar de achtergrond van de organisatie getreden. In 2015 vertelde Sjaak van zijn ziekte, de laffe kanker die zijn lichaam was binnengeslopen. Maar Sjaak zou niet opgeven: hij ging het gevecht aan, zei hij. Hij knokte tot het niet meer ging tegen die tegenstander die hem van binnenuit opvrat. En de man die niet kon opgeven, moest nu wel capituleren: in 2017 is Sjaak Bril overleden.

Nadat hij in 2011 een bewuste keuze maakte om rustiger aan te doen en afstand te nemen van zijn bestuursfunctie en rol binnen de Roparun, is Peter in 2019 zelf aan de ziekte kanker overleden.

Source: roparun